انا تجربتى وخبرتى فى مجال تصنيع الملابس والمفروشات تقدر تقول حوالى ٢٠ سنة هقولكم انا بدات ازاى ووصلت لايه.. طبعا فى ناس عايزة تفتح ورش او مصانع صغيرة بس محتارة تبدا منين.
بدايتى كانت تقريبا وانا فى ابتدائى اشتغلت مع ترزى فى الاجازة مكنتش حاحبب المهنة بس المعلم اللى انا اشتغلت معاه بس كان عندى رغبة ان انا اتعلم.. استحملته بقرفه لان كان عندى هدف لحد ما بقيت اقدر اقعد على المكنة وكان صاحب المحل يعنى على قده وبيعمل شغل شعبى وانا فى قرارة نفسى رغم انى كنت عيل مفعوص فى المهنة مكنش بيعجبنى شغله وهو طبعا مكنش بيقبل النقد باعتباره المعلم.
بس انا فى نفسى كنت بقول:" يموت المعلم ولا يتعلم" يعنى لو الواحد عاش حياته يتعلم لن ينتهى من انه يتعلم حاجات جديدة كل يوم.
المهم خلال فترة بسيطة طورت نفسى وكنت بشتغل مساعد صنايعى قميص بس شوية وروحت اشتغلت مساعد صنايعى بنطلون واخدت خبرة جديدة، طبعا كنت فى الوقت ده باهد اجرى بالجمعة مش عايز اقولكم كنت باخد كام لان المبلغ ضخم وهتخضوا.. وانا مشةعايز طبعا حد يقر عليا والثروة اللى عملتها فى الوقت ده عشان العين يندب فيها رصاصة ( مش انتم طبعا)
المهم طبعا بتقولى قول ياسيدى وخلصنا.. حاضر هقول.. شوية وايدى خدت على المكن قوم ايه رحت اشتغلت حريمى لان فلوسه احسن من الرجالى وكان فى الوقت ده الشغل كتيرررررر
المعم بدات اشتغل بالقطعة وبدات البلية تلعب معايا ( العبى يالعاب) كل ده وانا لسه طالب نسيت اقولكم اننى جبت مجموع محترم فى الاعدادية وكان يؤهلنى لدخول الثانوية العامة ثم الجامعة ورغم سنى الصغير فى الوقت ده الا اننى اخدت قرارى بحسم ورفضت الاتجاه الى التعليم الجامعى على فكرة كانت نتيجتى ٨١٪ معظم اصحابى دخلوا ثانوى وانا دخلت فنى صناعى تبريد وتكييف فى التمانينات وكان القسم ده هو الاعلى مجموع فى مدارس الصنايع قبل دخول قسم الحاسب الالى ( الكمبيوتر) ايوة الكمبيوتر.. زى مابيقول عليه اخواتنا الصنايعية.. فى الوقت ده انا كنت محدد طريقى وهدفى وهو العمل الحر وان انا هكون فى يوم من الايام صاحب اتيليه او صاحب ورشة او مصنع.. وطبعا عشان احقق الحلم ده كان لازمنى فلوس.. وخلال فترة يعنى مش طويلة شربت المهنة وكنت خلصت دبلوم الصنايع بس مش صايع لانى عرفت اعلم نفسى مهنة.
وعشان اوفر رأس مال لفتح ورشة او مصنع صغير سافرت ليبيا شوية واخدت شقة لانى كنت عايز اتجوز .. وسافرت تانى ورجعت فى ظروف طارئة وكان معايا فلوس فى الوقت ده كان قدامى حلين اخويا كان عايز يفتح مصنع وكان فى صديق عايز يشاركنى ونفتح مصنع مع بعض بقيت محتار بس فى الوقت ده كنت محتاج استكشف السوق لانى كنت بعيد عنه كام سنة.
قررت فى النهاية انى اشارك اخويا كان عنده كام مكنة سنجر ومكتب للقص وشوية ادوات يعنى لورشة صغيرة اشتريت عليهم مكنة اوفر وكام ماكنة تانيين وبدأت اتحسس السوق لانى قررت اشتغل فى الحريمى
وكان لابد من الاستعانة بخيرات الاخرين.
انا عارف انا طولت عليكم.. قول طول بس هكمل معاكم فى الحلقة الجاية وانقل لكم تجربتى وهقولك ازاى تبدا صغير وازاى تكبر.. على رأى كاظم الساهر " كل ماتكبر تحلى"
قبل ما اسيبكم اللى عنده تجربة مشابهة او خبرة مشابه فى مجال فى الحياة يشترك بيها عشان غيرك يستفيد.
والى لقاء فى دردشة تانية احكى لكم فيها عن تفاصيل كتيرة